Geen zoekresultaten!

Uw zoekopdracht - Mendelssohn Bartholdy, Felix - leverde geen resultaten op.

Felix Mendelssohn Bartholdy

Het graf van Felix Mendelssohn Bartholdy te Berlijn miniatuur|389x389px|Het graf van Felix Mendelssohn Bartholdy te Berlijn Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy (Hamburg, 3 februari 1809Leipzig, 4 november 1847), geboren en bekend als Felix Mendelssohn, was een Duits componist, dirigent, organist en pianist van de vroege romantiek. Mendelssohns oeuvre omvat onder andere symfonieën, concerto's, liederen, orgel- en kamermuziek. Zijn bekendste werken zijn de ouverture en de toneelmuziek ''Ein Sommernachtstraum'' voor het toneelstuk ''A Midsummer Night's Dream'' (Een Midzomernachtdroom) van William Shakespeare, de Italiaanse symfonie, de Schotse symfonie, het oratorium Paulus, de ouverture Die Hebriden, het vioolconcert en het strijkoctet. De originele melodie van het kerstlied Hoor de eng'len zingen d'eer is door hem geschreven. De ''Lieder ohne Worte'' vormen zijn bekendste serie pianostukken.

Als kleinzoon van de filosoof Moses Mendelssohn werd Felix Mendelssohn geboren in een vooraanstaande Joodse familie. Hij werd zonder religie opgevoed tot de leeftijd van zeven, toen hij werd gedoopt als een gereformeerde christen. Felix werd al vroeg erkend als een muzikaal wonderkind, maar zijn ouders wilden niet profiteren van zijn talent. Zijn zus Fanny kreeg een soortgelijke muzikale opleiding en was op zichzelf een getalenteerd componist en pianiste; sommige van haar vroege liederen werden gepubliceerd onder de naam van haar broer.

Mendelssohn genoot al vroeg succes in Duitsland. Hij wekte nieuwe belangstelling voor de muziek van Johann Sebastian Bach, met name met zijn uitvoering van de Matthäus-Passion in 1829. Hij werd goed ontvangen tijdens zijn reizen door Europa als componist, dirigent en solist; zijn tien bezoeken aan Groot-Brittannië – waar veel van zijn belangrijkste werken in première gingen - vormen een belangrijk onderdeel van zijn volwassen carrière. Zijn in wezen conservatieve muzieksmaak onderscheidde hem van meer avontuurlijke muzikale tijdgenoten als Franz Liszt, Richard Wagner, Charles-Valentin Alkan en Hector Berlioz. Het door hem opgerichte Leipziger Conservatorium der Muziek werd een bolwerk van deze antiradicale visie. Na een lange periode van relatieve minachting vanwege veranderende muzieksmaak en antisemitisme in de late negentiende en vroege twintigste eeuw, is zijn creatieve originaliteit opnieuw geëvalueerd. Hij is nu een van de meest populaire componisten van de romantiek. Door Wikipedia aangeleverd